ΠΡΟΣ: ΟΤΕΝΕΤ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΟΤΕ
ΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Με το παρόν διαμαρτυρόμαστε για την ελλιπή πληροφόρηση, εξυπηρέτηση και την έλλειψη παροχής υπηρεσιών, από την ΟΤΕΝΕΤ και τον ΟΤΕ.
Πιο συγκεκριμένα, την 21η Ιουλίου 2006, αιτηθήκαμε τηλεφωνικά την υποβάθμιση της τηλεφωνικής σύνδεσης με τον αριθμό 2104907267, από ISDN σε PSTN.
Η υπάλληλος που δέχθηκε την αίτηση μας, μας ενημέρωσε ότι μέχρι τη Δευτέρα, 24 Ιουλίου 2006 θα μας καλέσουν οι τεχνικοί του ΟΤΕ, προκειμένου να ορισθεί η ημέρα και ώρα που θα μας επισκεφθούν για την υποβάθμιση.
Αυτό δε συνέβη και την Τρίτη, 25 Ιουλίου 2006, καλέσαμε εκ νέου το 134 του ΟΤΕ και ρωτήσαμε που πρέπει να απευθυνθούμε. Μας ενημέρωσαν ότι μπορούμε να καλέσουμε στα τηλέφωνα των τεχνικών, τα οποία και προσπαθήσαμε να καλέσουμε για 23 ολόκληρες ημέρες χωρίς καμία επιτυχία, καθώς ήταν είτε τα τηλέφωνα αυτά κατειλημμένα ή δεν απαντούσε κανείς, ποτέ.
Κατά τη διάρκεια των προσπαθειών μας, καλούσαμε και το 134 του ΟΤΕ, ζητώντας να κάνουν κάτι από την πλευρά τους για να προωθηθεί το αίτημα μας. Η απάντηση των υπαλλήλων κινήθηκε πάντα στα πλαίσια του «κι εγώ τι να σας κάνω», «κι εγώ υπάλληλος είμαι» και του «κι εμείς στα ίδια τηλέφωνα θα τους καλέσουμε».
Στην ερώτηση δε του αν είμαι υποχρεωμένος να πληρώνω ISDN γραμμή αντί PSTN για όσο διάστημα αποφασίζει ο ΟΤΕ να μη μου υποβαθμίζει τη γραμμή, δεν έλαβα καμία απάντηση ενώ ακόμη και στην απειλή μου ότι θα πάω στο Μαρούσι μπροστά στο μέγαρο και θα καταπιώ ένα μαγκάλι κάρβουνα, μήπως και κάποιος Χριστιανός, (Μουσουλμάνος, Βουδιστής κλπ) με λυπηθεί, απλά εισέπραξα γέλια, αφού προφανώς θεωρήθηκε πως αστειεύομαι. Εδώ πρέπει να αναφέρω, ότι κανείς δε διαφώνησε μαζί μου στη δήλωση ότι οι Τεχνικοί του ΟΤΕ πρέπει να είναι περισσότερο αστικός μύθος ή μυθικά τέρατα, παρά υπαρκτά πρόσωπα που περπάτησαν ποτέ στη γη.
Θεωρώ περιττό να αναφέρω ότι παρά τις διαβεβαιώσεις των υπαλλήλων ότι θα με καλέσουν υπεύθυνοι, προϊστάμενοι, διευθυντές κλπ, δε με κάλεσε κανείς, ενώ κατάφερα μετά από συζήτηση (και αναμονή) 45 λεπτών με κάποια υπάλληλο που έδειξε ενδιαφέρον για το πρόβλημα, να μιλήσω με κάποιο προϊστάμενο, που μου έδωσε τις ίδιες ακριβώς απαντήσεις.
Το θέμα της υποβάθμισης από τον ΟΤΕ, έληξε το Σάββατο, 12 Αυγούστου 2006, κατόπιν ορισμού συνάντησης με τους τεχνικούς του ΟΤΕ, που έγινε 2 ή 3 μέρες πριν.
Και τώρα ερχόμαστε στο θέμα της onDSL σύνδεσης με την ΟΤΕΝΕΤ. Για να δώσω μια ιδέα για το ιστορικό, θα αναφέρω ότι έχω πολλά χρόνια σύνδεση στο διαδίκτυο με την ΟΤΕΝΕΤ με το username elliniko, την οποία μετέτρεψα σε ISDN πριν κάποια χρόνια, και το 2005 αγόρασα από την ΟΤΕΝΕΤ το onDSL KIT για το ίδιο username.
Όταν αποφασίσαμε με τη σύζυγο μου να υποβαθμίσουμε την ISDN σε PSTN, προκειμένου να μη χάσουμε ούτε λεπτό από τη δυνατότητα σύνδεσης στο διαδίκτυο, αφού και για τους δύο μας είναι εργαλείο απαραίτητο για την εργασία μας, ενημερώσαμε την ΟΤΕΝΕΤ και ρωτήσαμε αν πρέπει να κάνουμε κάτι άλλο από την πλευρά μας για να μην έχει πρόβλημα η σύνδεση μας. Η υπάλληλος που μας μίλησε, μας διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και ότι θα μπορούμε να συνδεθούμε χρησιμοποιώντας τον ίδιο εξοπλισμό.
Ο τεχνικός του ΟΤΕ που υποβάθμισε τη γραμμή μας όμως, μας είπε ότι θα πρέπει να ενημερωθεί η ΟΤΕΝΕΤ για την αλλαγή της γραμμής, για να κάνουν κάποια αλλαγή και από τη δική τους πλευρά. Έτσι λοιπόν καλέσαμε εκ νέου την ΟΤΕΝΕΤ την 12 Αυγούστου 2006, για να ακούσουμε εν’ολίγοις ότι «το λάβαμε, το σημειώσαμε και δε χρειάζεται να αλλάξετε τίποτα ούτε εσείς ούτε εμείς».
Το δεχτήκαμε λοιπόν αβασάνιστα, αφού «αυτός που μου παρέχει τη σύνδεση στο διαδίκτυο (τι διάολο) θα πρέπει να ξέρει τι μας λέει», χαρούμενοι που η ΟΤΕΝΕΤ είχε την προνοητικότητα, να μας δώσει εξοπλισμό που δουλεύει και με ISDN και με PSTN. Γύρω στις 14:00 όμως της ίδιας ημέρας, όταν μπήκε σε λειτουργία το τηλέφωνο μας, προσπαθήσαμε να συνδεθούμε στο διαδίκτυο χωρίς επιτυχία μια και η ADSL δε δούλευε.
Μιλήσαμε για μια ακόμη φορά με την ΟΤΕΝΕΤ που μας ενημερώνει πως δεν είναι δυνατόν να δουλέψει η DSL – PSTN σύνδεση με ISDN modem, και φυσικά πρέπει να στείλουμε ΦΑΞ στην ΟΤΕΝΕΤ ενημερώνοντας για την υποβάθμιση και κατόπιν να μιλήσουμε για την αλλαγή εξοπλισμού.
Θεωρώ τον εαυτό μου ήρεμο άνθρωπο, όμως σε αυτό το σημείο έφτασα στα όριά μου. Για να μη μακρηγορώ, τη Δευτέρα, 14 Αυγούστου 2006, ξαναμίλησα όντας σε μία πιο ήρεμη κατάσταση, για να ρωτήσω τι ακριβώς πρέπει να κάνω για να έχω διαδίκτυο, που πρέπει να στείλω ΦΑΞ, αν η αλλαγή εξοπλισμού γίνεται σε βάση ανταλλαγής του παλιού κλπ, αλλά δεν πήρα καμιά σαφή απάντηση και εν’ τέλει, μου υποσχέθηκαν ότι θα με καλέσει ο προϊστάμενος. Εδώ η απάντηση μου ήταν ένα εμφατικό «ΧΑ, ναι ε? ξέρετε κύριε πόσοι προϊστάμενοι δε με έχουν ξανακαλέσει?». Τέλος πάντων με κάποιον τρόπο με πείθει ο υπάλληλος της ΟΤΕΝΕΤ, ότι θα ενημερωθεί ο αρμόδιος και όχι απλά εντός της ημέρας αλλά το συντομότερο μάλιστα θα με καλέσει, ώστε να προμηθευτώ τον εξοπλισμό μόνος μου από τα μαγαζιά όσο είναι ανοιχτά, αν αυτό πρέπει να κάνω. Ακόμα περιμένω να με καλέσει κι αυτός ο προϊστάμενος (καλή του ώρα, σε όποια παραλία και να είναι).
Την Τετάρτη λοιπόν (Χθες) 16 Αυγούστου 2006, ξαναμίλησα με την ΟΤΕΝΕΤ, η οποία μου λέει καθαρά και ξάστερα με άλλα λόγια: «Κύριε, πάρτε ένα DSL PSTN μόντεμ μόνος σας και είστε ταμάμ.»
Περιχαρής για το τέλος της Οδύσσειας, αυτό και έκανα. Πάω το βράδυ σπίτι, το συνδέω ακολουθώντας κατά γράμμα τις οδηγίες, και βλέπω ότι καμία αλλαγή δεν υπάρχει στο status της DSL σύνδεσης μου.
Στο τηλεφώνημα διάρκειας μίας ολόκληρης ώρας με το helpdesk της ΟΤΕΝΕΤ, άκουσα τον ίδιο υπάλληλο σε συνεννόηση πάντα με τον προϊστάμενο του να μου λέει 4 διαφορετικές εκδοχές για το τι πρέπει να γίνει:
1) «Όχι κύριε δε χρειαζόταν καν αλλαγή εξοπλισμού»
2) «Αχ έχετε δίκιο χρειάζεται ..αρχικά μπερδεύτηκα…μα θα έπρεπε να δουλεύει τώρα»
3) «Χμμμ, ξέρετε ο προϊστάμενος λέει ότι μάλλον θα έπρεπε να μας στείλετε ένα φαξ και να μας το ζητήσετε» (εδώ εξερράγην και του είπα τις απόψεις μου για τον ΟΤΕ, την ΟΤΕΝΕΤ, το δημόσιο τομέα, τον ίδιο, τον προϊστάμενο του και την Παναχαϊκή, θυμίζοντας του το ανωτέρω ιστορικό.)
4) Μετά από εικοσάλεπτη αναμονή και την απαραίτητη συνεννόηση του υπαλλήλου με τον προϊστάμενο, ενημερώνομαι ότι μάλλον υπάρχει βλάβη, αλλά και το status θα έπρεπε να έχει αλλάξει και είναι όπως και να έχει, θέμα τεχνικών δευτέρου επιπέδου, που θα λάβουν γνώση και θα μου πουν τι μέλλει γενέσθαι.
Φυσικά η απειλή μου πως αν δε μου πουν τι πρέπει να γίνει σύντομα, θα αυτοπυρποληθώ στη μέση της Ομόνοιας, αφήνοντας σημείωμα, κατηγορώντας τον ΟΤΕ και πάλι μόνο το γέλωτα προκάλεσε.
Οι τεχνικοί κάλεσαν σήμερα τη σύζυγο μου στο σπίτι και της είπαν ότι από ΟΤΕΝΕΤ είμαστε εντάξει (ταμάμ που λέγαμε) και πρέπει να απευθυνθούμε στον ΟΤΕ. Το οποίο και κάναμε βεβαίως, βεβαίως. Και τι μας είπε? Ότι το βλέπουν ότι η γραμμή είναι σε ADSL ISDN status αλλά είναι θέμα της ΟΤΕΝΕΤ βεβαίως, βεβαίως και δεν μπορούν να μου κάνουν αυτοί τίποτα βεβαίως, βεβαίως.
Μετά από ένα όμορφο rally (όρος τένις) που ακολούθησε μεταξύ ΟΤΕ και ΟΤΕΝΕΤ, με εμένα σαν μπαλάκι και διήρκησε 5 μπαλιές, θεώρησα ότι είναι καιρός να γίνει η λόμπα και πήγα στα κεντρικά του ΟΤΕ, στον Πειραιά. Όπου ακούγοντας το ιστορικό μου είπαν πως αν και δεν είναι δική τους δουλειά αλλά της ΟΤΕΝΕΤ (βεβαίως βεβαίως) θα προσπαθήσουν να με εξυπηρετήσουν. Τους έδωσα λοιπόν τον αριθμό φαξ της εργασίας μου και με διαβεβαίωσαν πως αν συμπληρώσω την αίτηση που θα μου στείλουν και τη στείλω στον αριθμό φαξ που αναγράφεται, θα ξαναέχω την DSL σύνδεση μου σε 3 με 4 μέρες.
Τα φαξ του ΟΤΕ σίγουρα έχουν κάποια συνάφεια στη συμπεριφορά με τους προϊσταμένους του, μια και το είδα όσο είδα και αυτούς.
Να αναφέρω εδώ ότι το φαξ που έχω στο γραφείο είναι πανάκριβο, υπερσύγχρονο και παρεμπιπτόντως χρησιμοποιεί DSL γραμμή ενώ όλη η αλληλογραφία φαίνεται και στους 30 υπολογιστές του γραφείου. Άρα δεν εστάλη ποτέ. Για να συνεννοούμαστε.
Και έτσι πέρασαν λοιπόν τα χρόνια. Έτσι, χωρίς κάθαρση, χωρίς λύτρωση. Σαν ψευτοσινεφίλ ταινία που θέλει να δικαιολογήσει με μόνο το γκρίζο τέλος της το χαρακτηρισμό της. Όπου πρέπει να σκοτωθεί ο πρωταγωνιστής μια και για το σκηνοθέτη το “happy end” πρέπει να θεωρηθεί ποινικά κολάσιμο.
Να συμπληρώσω πως σε όλη αυτή την Οδύσσεια έμαθα πως δεν έχουν τμήματα ή υπηρεσίες παραπόνων ούτε η ΟΤΕΝΕΤ ούτε ο ΟΤΕ και πώς να έχουν άλλωστε μια και κατά πως φαίνεται είναι και οι δύο τεράστιοι οργανισμοί παραγωγής τους.
Θεωρώ πως είμαι αρκετά σαφής και δεν έχω παρεξηγήσει, παρερμηνεύσει ή ενημερώσει ελλιπώς κανέναν υπάλληλο του ΟΤΕ ή της ΟΤΕΝΕΤ. Θεωρώ πως έχω ζημιωθεί τόσο υλικά:
1) Χάνοντας χρόνο μιλώντας στους υπαλλήλους σας
2) Χάνοντας χρόνο στους δρόμους και στο γραφείο αφού για το παραμικρό πρέπει να πηγαίνω εκεί, μην έχοντας την πρόσβαση για την οποία σας πληρώνω.
3) Χάνοντας τα χρήματα που δε θα πλήρωνα στον ΟΤΕ, λόγω της καθυστέρησης της υποβάθμισης της γραμμής μου και
4) Χάνοντας χρήματα μια και πληρώνω την ΟΤΕΝΕΤ για υπηρεσίες που δεν απολαμβάνω.
Όσο και ηθικά για ευνόητους λόγους.
Παρά το χιούμορ, που μπορεί να θεωρηθεί ότι προσπαθώ να κάνω σε αυτή την επιστολή, πρέπει να ενημερώσω πως το χάνω σιγά, σιγά κι αυτό μαζί με την υπομονή μου.
Καλώ τις δύο εταιρίες να κάνουν ότι χρειάζεται να γίνει, ΑΜΕΣΑ προκειμένου να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις τους απέναντι μας.
Σε περίπτωση δε που κρίνουμε ότι η αναλγησία και η αδιαφορία απέναντι μας συνεχιστεί διατηρούμε την επιφύλαξη, για άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματος μας.
Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009
Γόρδιος δεσμός
Πριν μερικούς μήνες, συζητούσα με έναν πολύ καλό φίλο για την οικονομική κρίση. Αν και είχα γνώση και άποψη περί κρίσης και κατά πόσο μπορεί να ξεπεραστεί ή αναβληθούν οι συνέπειες της κρίσης, ομολογώ πως τόσο απλό και κατανοητό τρόπο να περιγράψω την κατάσταση, δε θα μπορούσα να βρω αλλά είμαι συνηθισμένος να θαυμάζω το ταλέντο του συγκεκριμένου κυρίου να ερευνά, αναλύει, κατανοεί και εξηγεί, όσο ακριβώς αυτός με θαυμάζει όταν τον κατατροπώνω στο τάβλι.
Με την άδεια του λοιπόν, παρουσιάζω σχετικό κείμενο του, που νομίζω εξηγεί και ξεκαθαρίζει εύληπτα και συνοπτικά τα πράγματα ακόμα και για τον καθόλου μυημένο σε οικονομικές ή μαθηματικές έννοιες.
1) ΕΝΑΣ ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ
Έχω ένα εργοστάσιο με 5 δισ. υπαλλήλους. Το εργοστάσιο φτιάχνει όλα τα προϊόντα που μπορεί να φανταστεί κανείς, υλικά και άυλα, έχει ακόμη μέχρι και ξενοδοχεία και όλες τις υπηρεσίες. Φτιάχνει όλο το προϊόν της Γης. Την πρώτη μέρα το μεσημέρι πλήρωσα τους εργαζόμενους. Τους έδωσα 100 ευρώ, 20 οι μισθοί για τα προϊόντα και 80 ως δαπάνη για την επένδυση (έφτιαξαν και το εργοστάσιο παρέλειψα να πω). Το απόγευμα τους πουλάω τα προϊόντα στο παζάρι και εισπράττω τα 100 ευρώ που τους έδωσα. Τη δεύτερη μέρα παράγουν τα ίδια προϊόντα. Τους δίνω 80 ευρώ μισθό γιατί τα 20 οφείλουν να είναι το κέρδος του κεφαλαίου μου. Το απόγευμα όμως πώς με 80 ευρώ εισόδημα θα αγοράσουν τα προϊόντα σε τιμή τέτοια ώστε να έχω τον ίδιο τζίρο; Αυτό ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ. Θα εισπράξω 80 ευρώ (ουκ αν λάβεις 100 ευρώ από τους έχοντες 80 ευρώ) και τότε με αδιάθετα προϊόντα ή θα μειώσω τους μισθούς σε 62 ευρώ (διατηρώντας το 20% κέρδους) ή θα απολύσω και θα φτιάξω λιγότερα προϊόντα. Όμως το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Την άλλη μέρα θα επανέλθει γιατί η διαφορά πάλι θα υπάρχει. Θα προκαλέσω ύφεση και μείωση κερδών σε μορφή σπιράλ.
2) ΛΥΣΗ ΠΡΩΤΗ
Δαπανώ το κέρδος μου ως καταναλωτής. (Μακάρι να γινόταν)Επιστρέφω τα 20 ευρώ πριν το απόγευμα, αγοράζοντας ένα μέρος των προϊόντων, ή αγοράζοντας πρόσθετη εργασία. Μπορούν να μου βάψουν το σπίτι, να μου χτενίσουν τη γυναίκα, να μου φτιάξουν ένα γιοτ... Έτσι το απόγευμα αυτοί έχουν 100 ευρώ (=80 μισθοί +20 καταναλωτική δαπάνη δικιά μου), τα προϊόντα πουλιούνται , ο τζίρος είναι πάλι 100 ευρώ. Έχω περάσει σαν πασάς, αλλά ανακαλύπτω ότι ο λογαριασμός μου δεν αυξάνει. Πιο πολύ μοιάζω με φεουδάρχη παρά με κεφαλαιούχο.
3) ΛΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ (εποχή ανοίγματος αγορών)
Δαπανώ το κέρδος ως νέα επένδυση Επιστρέφω τα 20 ευρώ ως δαπάνη επένδυσης. Πληρώνω έξτρα εργασία και αυτοί επεκτείνουν το εργοστάσιο. Τώρα έχουν 100 ευρώ διαθέσιμα για να τα πάρω το απόγευμα αλλά τις επόμενες μέρες πρέπει να έχω περισσότερο κέρδος κάτι που θα επιτείνει τον γόρδιο δεσμό γιατί τώρα αν ο τζίρος δεν είναι ακόμη μεγαλύτερος από το διαθέσιμο εισόδημα η απόδοση των δαπανηθέντων κεφαλαίων (των 20 ευρώ) δεν θα είναι συμφέρουσα. Και αν ψυλλιαστώ κάτι τέτοιο, κόβω και τις επενδύσεις και όλα (δεκαετία 1990 και πρόβλημα υπερεπενδύσεων). Βρίσκω μια λύση. Κέρδη από νέες αγορές. Συνεχίζω κάποια χρόνια βάζοντας και άλλους στο σύστημα αυτό, (Αφρικάνους, Κινέζους, πρώην αυτόχθονες). Αλλά και αυτοί δεν είναι ατελείωτοι. Άσε που πρώτα χρειάζεται να «εξάγω τη δημοκρατία» και αυτό θέλει χρόνια, πολέμους και διάφορα τέτοια. Ενώ εδώ βιαζόμαστε...
4) ΛΥΣΗ ΤΡΙΤΗ Δανεισμός (δεκαετία 2000)
Το μεσημέρι της δεύτερης ημέρας, πληρώνω 80 ευρώ σε μισθούς και τους δίνω και τα 20 ευρώ του κέρδους μου ως δάνειο. Μένω άφραγκος, αλλά το απόγευμα αυτοί αγοράζουν τα προϊόντα επιστρέφοντας μου τα 100 ευρώ και το κέρδος μου το έχω σε μορφή χρεογράφων για τα οποία μου εγγυάται ο τραπεζίτης (αυτός μεσολάβησε). Συνεχίζω λίγες μέρες ακόμη. Τώρα υπάρχει πολύ χρήμα. Και ο τζίρος και τα χρεόγραφα. Εγώ έχω 100 ευρώ σε χρήμα και 20 λογιστικό, το χρέος τους. Το σύστημα δουλεύει και όλοι είναι ευτυχείς. Βέβαια πρέπει να πληρώνονται τόκοι και αυτό θα μειώσει και το διαθέσιμο εισόδημα και τον τζίρο, γιατί από πού αλλού θα βρεθούν. Βάζω λίγο νερό στο κρασί μου, δανείζω φτηνά (εποχή Greenspan) και τσουλάνε κάποια χρόνια. Κάποια στιγμή αποκαλύπτουν στον τραπεζίτη ότι δεν θα μπορέσουν να δώσουν το χρέος (είναι φυσικό αφού μου τα έχουν δώσει ήδη υπό μορφή τζίρου!).
5) ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ
Όταν αρχίζω να το ψυλλιάζομαι με λούζει κρύος ιδρώτας. Ο τραπεζίτης μού τα μασάει (α΄ εξάμηνο 2008). Σκάει το κανόνι και με πιάνει πανικός (Φθινόπωρο 2008). «Τα λεφτά μου, τα λεφτά μου... καταρρέει το τραπεζικό σύστημααααα!!!» «Δεν πρόκειται να ξαναδανείσω τίποτε. Πάρτε τα 80 ευρώ και κανονίστε να μου κάνετε τζίρο 100 ευρώ» και άλλα τέτοια παράλογα (έλλειψη ρευστότητας). Οι νεοφιλελεύθεροι ξύνουν το κεφάλι τους και αναρωτιούνται «Πως πριν, βρε παιδί μου αυτό γινόταν και τώρα δεν γίνεται»; Αποφασίζω να βάλω τα αυτοκίνητα στα βαπόρια παρκαρισμένα Θα μειώσω την παραγωγή, θα περικόψω τους μισθούς... το φάντασμα της ύφεσης πλανάται. Αλλά, μήπως με την ύφεση θα λύσω το ΒΑΣΙΚΟ ΓΟΡΔΙΟ ΔΕΣΜΟ? Σκέφτομαι λίγο πιο ψύχραιμα πριν τις αμερικάνικες εκλογές και ψηφίζω τον Ομπάμα. Έρχεται αυτός. «Τι γίνεται βρε παλικάρια;»«Το και το», του λέω εγώ (Ο τραπεζίτης είναι στην άκρη και κάνει πως μυξοκλαίει). «Άσε φίλε τα κάνατε σκ... α. Εν πάσει περιπτώσει θα σου δώσω εγώ τα λεφτά σου.»Παίρνει το ρόλο του μεσίτη-τραπεζίτη.«Και που θα τα βρεις εσύ;» τον ρωτάω.«Κοίτα δεν έχω, αλλά αν θες δάνεισε μου εσύ το ποσό που σου χρωστάνε αυτοί οι άφρονες και εγώ σου δίνω τα λεφτά σου, από αυτά που θα μου δανείσεις.»«Έτσι εντάξει, εσύ μου φαίνεσαι αξιόπιστος άνθρωπος», λέω και αγοράζω ομόλογα του Αμερικάνικου κράτους ενώ αυτός παίρνει τα χρεόγραφα.
6) Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ«Το κράτος υπερχρωστάει... Βοήθεια!!!... Βοήθεια!!!... Τα λεφτά μουυυυυυ...!!!!!»(Εδώ θα είμαστε και θα τον κάνουμε χάζι...)
Αρκάς
Με την άδεια του λοιπόν, παρουσιάζω σχετικό κείμενο του, που νομίζω εξηγεί και ξεκαθαρίζει εύληπτα και συνοπτικά τα πράγματα ακόμα και για τον καθόλου μυημένο σε οικονομικές ή μαθηματικές έννοιες.
1) ΕΝΑΣ ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ
Έχω ένα εργοστάσιο με 5 δισ. υπαλλήλους. Το εργοστάσιο φτιάχνει όλα τα προϊόντα που μπορεί να φανταστεί κανείς, υλικά και άυλα, έχει ακόμη μέχρι και ξενοδοχεία και όλες τις υπηρεσίες. Φτιάχνει όλο το προϊόν της Γης. Την πρώτη μέρα το μεσημέρι πλήρωσα τους εργαζόμενους. Τους έδωσα 100 ευρώ, 20 οι μισθοί για τα προϊόντα και 80 ως δαπάνη για την επένδυση (έφτιαξαν και το εργοστάσιο παρέλειψα να πω). Το απόγευμα τους πουλάω τα προϊόντα στο παζάρι και εισπράττω τα 100 ευρώ που τους έδωσα. Τη δεύτερη μέρα παράγουν τα ίδια προϊόντα. Τους δίνω 80 ευρώ μισθό γιατί τα 20 οφείλουν να είναι το κέρδος του κεφαλαίου μου. Το απόγευμα όμως πώς με 80 ευρώ εισόδημα θα αγοράσουν τα προϊόντα σε τιμή τέτοια ώστε να έχω τον ίδιο τζίρο; Αυτό ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ. Θα εισπράξω 80 ευρώ (ουκ αν λάβεις 100 ευρώ από τους έχοντες 80 ευρώ) και τότε με αδιάθετα προϊόντα ή θα μειώσω τους μισθούς σε 62 ευρώ (διατηρώντας το 20% κέρδους) ή θα απολύσω και θα φτιάξω λιγότερα προϊόντα. Όμως το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Την άλλη μέρα θα επανέλθει γιατί η διαφορά πάλι θα υπάρχει. Θα προκαλέσω ύφεση και μείωση κερδών σε μορφή σπιράλ.
2) ΛΥΣΗ ΠΡΩΤΗ
Δαπανώ το κέρδος μου ως καταναλωτής. (Μακάρι να γινόταν)Επιστρέφω τα 20 ευρώ πριν το απόγευμα, αγοράζοντας ένα μέρος των προϊόντων, ή αγοράζοντας πρόσθετη εργασία. Μπορούν να μου βάψουν το σπίτι, να μου χτενίσουν τη γυναίκα, να μου φτιάξουν ένα γιοτ... Έτσι το απόγευμα αυτοί έχουν 100 ευρώ (=80 μισθοί +20 καταναλωτική δαπάνη δικιά μου), τα προϊόντα πουλιούνται , ο τζίρος είναι πάλι 100 ευρώ. Έχω περάσει σαν πασάς, αλλά ανακαλύπτω ότι ο λογαριασμός μου δεν αυξάνει. Πιο πολύ μοιάζω με φεουδάρχη παρά με κεφαλαιούχο.
3) ΛΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ (εποχή ανοίγματος αγορών)
Δαπανώ το κέρδος ως νέα επένδυση Επιστρέφω τα 20 ευρώ ως δαπάνη επένδυσης. Πληρώνω έξτρα εργασία και αυτοί επεκτείνουν το εργοστάσιο. Τώρα έχουν 100 ευρώ διαθέσιμα για να τα πάρω το απόγευμα αλλά τις επόμενες μέρες πρέπει να έχω περισσότερο κέρδος κάτι που θα επιτείνει τον γόρδιο δεσμό γιατί τώρα αν ο τζίρος δεν είναι ακόμη μεγαλύτερος από το διαθέσιμο εισόδημα η απόδοση των δαπανηθέντων κεφαλαίων (των 20 ευρώ) δεν θα είναι συμφέρουσα. Και αν ψυλλιαστώ κάτι τέτοιο, κόβω και τις επενδύσεις και όλα (δεκαετία 1990 και πρόβλημα υπερεπενδύσεων). Βρίσκω μια λύση. Κέρδη από νέες αγορές. Συνεχίζω κάποια χρόνια βάζοντας και άλλους στο σύστημα αυτό, (Αφρικάνους, Κινέζους, πρώην αυτόχθονες). Αλλά και αυτοί δεν είναι ατελείωτοι. Άσε που πρώτα χρειάζεται να «εξάγω τη δημοκρατία» και αυτό θέλει χρόνια, πολέμους και διάφορα τέτοια. Ενώ εδώ βιαζόμαστε...
4) ΛΥΣΗ ΤΡΙΤΗ Δανεισμός (δεκαετία 2000)
Το μεσημέρι της δεύτερης ημέρας, πληρώνω 80 ευρώ σε μισθούς και τους δίνω και τα 20 ευρώ του κέρδους μου ως δάνειο. Μένω άφραγκος, αλλά το απόγευμα αυτοί αγοράζουν τα προϊόντα επιστρέφοντας μου τα 100 ευρώ και το κέρδος μου το έχω σε μορφή χρεογράφων για τα οποία μου εγγυάται ο τραπεζίτης (αυτός μεσολάβησε). Συνεχίζω λίγες μέρες ακόμη. Τώρα υπάρχει πολύ χρήμα. Και ο τζίρος και τα χρεόγραφα. Εγώ έχω 100 ευρώ σε χρήμα και 20 λογιστικό, το χρέος τους. Το σύστημα δουλεύει και όλοι είναι ευτυχείς. Βέβαια πρέπει να πληρώνονται τόκοι και αυτό θα μειώσει και το διαθέσιμο εισόδημα και τον τζίρο, γιατί από πού αλλού θα βρεθούν. Βάζω λίγο νερό στο κρασί μου, δανείζω φτηνά (εποχή Greenspan) και τσουλάνε κάποια χρόνια. Κάποια στιγμή αποκαλύπτουν στον τραπεζίτη ότι δεν θα μπορέσουν να δώσουν το χρέος (είναι φυσικό αφού μου τα έχουν δώσει ήδη υπό μορφή τζίρου!).
5) ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ
Όταν αρχίζω να το ψυλλιάζομαι με λούζει κρύος ιδρώτας. Ο τραπεζίτης μού τα μασάει (α΄ εξάμηνο 2008). Σκάει το κανόνι και με πιάνει πανικός (Φθινόπωρο 2008). «Τα λεφτά μου, τα λεφτά μου... καταρρέει το τραπεζικό σύστημααααα!!!» «Δεν πρόκειται να ξαναδανείσω τίποτε. Πάρτε τα 80 ευρώ και κανονίστε να μου κάνετε τζίρο 100 ευρώ» και άλλα τέτοια παράλογα (έλλειψη ρευστότητας). Οι νεοφιλελεύθεροι ξύνουν το κεφάλι τους και αναρωτιούνται «Πως πριν, βρε παιδί μου αυτό γινόταν και τώρα δεν γίνεται»; Αποφασίζω να βάλω τα αυτοκίνητα στα βαπόρια παρκαρισμένα Θα μειώσω την παραγωγή, θα περικόψω τους μισθούς... το φάντασμα της ύφεσης πλανάται. Αλλά, μήπως με την ύφεση θα λύσω το ΒΑΣΙΚΟ ΓΟΡΔΙΟ ΔΕΣΜΟ? Σκέφτομαι λίγο πιο ψύχραιμα πριν τις αμερικάνικες εκλογές και ψηφίζω τον Ομπάμα. Έρχεται αυτός. «Τι γίνεται βρε παλικάρια;»«Το και το», του λέω εγώ (Ο τραπεζίτης είναι στην άκρη και κάνει πως μυξοκλαίει). «Άσε φίλε τα κάνατε σκ... α. Εν πάσει περιπτώσει θα σου δώσω εγώ τα λεφτά σου.»Παίρνει το ρόλο του μεσίτη-τραπεζίτη.«Και που θα τα βρεις εσύ;» τον ρωτάω.«Κοίτα δεν έχω, αλλά αν θες δάνεισε μου εσύ το ποσό που σου χρωστάνε αυτοί οι άφρονες και εγώ σου δίνω τα λεφτά σου, από αυτά που θα μου δανείσεις.»«Έτσι εντάξει, εσύ μου φαίνεσαι αξιόπιστος άνθρωπος», λέω και αγοράζω ομόλογα του Αμερικάνικου κράτους ενώ αυτός παίρνει τα χρεόγραφα.
6) Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ«Το κράτος υπερχρωστάει... Βοήθεια!!!... Βοήθεια!!!... Τα λεφτά μουυυυυυ...!!!!!»(Εδώ θα είμαστε και θα τον κάνουμε χάζι...)
Αρκάς
Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008
Κλισέ κι ατάκες
Πολύ πρόσφατα, είχα μια συζήτηση για το πόσο έχω βαρεθεί τα κλισέ. Με αφορμή τα κεντρικά δελτία ειδήσεων, έθαψα τις αθλητικές εφημερίδες, τις ταινίες James Bond, μέχρι και τον Στήβεν Σήγκαλ. Το τέλος της συζήτησης με βρήκε στη σπάνια θέση του να έχω εντελώς διαφορετική άποψη από την αρχική μου. Αν δεν υπήρχαν τα κλισέ, ο κινηματογράφος θα ήταν πιο άνοστος, ο κόσμος της αθλητικής δημοσιογραφίας φτωχότερος και ο πρωθυπουργός μας πρακτικά μουγγός.
Μα η μεγαλύτερη προσφορά των κλισέ, είναι ότι κάνουν τις πρωτότυπες ατάκες πραγματικά ξεχωριστές. Παραθέτω λοιπόν κάποιες από τις καλύτερες του κινηματογράφου που μου έχουν κάνει εντύπωση.
1) Η τελευταία ατάκα της αγαπημένης μου ταινίας, Fight club.
Narrator - You met me at a very strange time in my life
2) Για όποιους έχουν δε την ταινία δε χρειάζονται σχόλια.
The Big Lebowski
Blond Treehorn Thug: [holding up a bowling ball] What the fuck is this? The Dude: Obviously you're not a golfer.
Jesus Quintana: Nobody fucks with the Jesus!
Maude Lebowski: Do you like sex, Mr. Lebowski? The Dude: 'Scuse me? Maude Lebowski: Sex. The physical act of love. Coitus. Do you like it? The Dude: I was talking about my rug. Maude Lebowski: You're not interested in sex? The Dude: You mean coitus?
3) Μία ταινία – 300 ατάκες.300.
Stelios: It is an honor to die at your side. King Leonidas: It is an honor to have lived at yours.
Persian: A thousand nations of the Persian empire descend upon you. Our arrows will blot out the sun! Stelios: Then we will fight in the shade.
Messenger: This is blasphemy! This is madness! King Leonidas: Madness...? THIS... IS... SPARTA! [Kicks the messenger down the well]
Xerxes: It isn't wise to stand against me, Leonidas. Imagine what horrible fate awaits my enemies when I would gladly kill any of my own men for victory. King Leonidas: And I would die for any one of mine
Spartan King Leonidas: Spartans! Ready your breakfast and eat hearty... For tonight, we dine in hell!
4) Oldboy
Dae-su Oh: Laugh and the world laughs with you. Weep and you weep alone.
Mr. Park: You see, they say that people shrivel up because they have an imagination. So, don't imagine anything, you'll become brave as hell
5) Down by law. Κλασική η πρώτη ατάκα από μια κλασική κάλτ ταινία.
Roberto: I scream. You scream. We all scream. For ice cream.
Bobbie: You always makin' big plans for tomorrow. You know why? Because you always fuckin' up today.
Bobbie: My mama used to say that America's the big melting pot. You bring it to a boil and all the scum rises to the top.
6) Evil dead II. Η επιτομή του κάλτ.
Annie: The first passage will allow the demon to manifest itself in the flesh. Ash: Why the hell would we want to do that?
Ash: [to his freshly sawn off possessed hand] Here's your new home. [Ash places a bucket and a bunch of books on it to trap the hand, the top book reads "A farewell to arms"]
7) Eternal Sunshine of the Spotless Mind.
Clementine: And in your little brain. You try to figure out, "Did she fuck someone tonight?" Joel: No, see Clem. I assume you fucked someone tonight. Isn’t that how you get people to like you?
8) Lost in translation. Η πιο πετυχημένη ατάκα στην ιστορία του κινηματογράφου. Όποιος έχει παιδιά με νιώθει.
Bob: It gets a whole lot more complicated when you have kids. Charlotte: It's scary. Bob: The most terrifying day of your life is the day the first one is born. Charlotte: Nobody ever tells you that. Bob: Your life, as you know it... is gone. Never to return. But they learn how to walk, and they learn how to talk... and you want to be with them. And they turn out to be the most delightful people you will ever meet in your life. Charlotte: That's nice.
9) The Truman show
Sylvia: Look at what you've done to him! Christof: I have given Truman the chance to lead a normal life. The world, the place you live in, is the sick place.
Truman Burbank: Somebody help me, I'm being spontaneous!
Truman: [to an unseen Christof] Who are you? Christof: [on a speaker] I am the Creator - of a television show that gives hope and joy and inspiration to millions. Truman: Then who am I? Christof: You're the star.
Christof: I know you better than you know yourself. Truman: You never had a camera in my head!
10) Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης.
Για να καταγράψει κάποιος τις αξιόλογες ατάκες της ταινίας, δεν έχει παρά να βρει το σενάριο σε ηλεκτρονική μορφή, να πληκτρολογήσει Ctrl+A, μετά Ctrl+C και τέλος Ctrl+V εκεί που θέλει.
Μεταφέρω λοιπόν για λόγους οικονομίας χώρου, μόνο έναν ενδεικτικό διάλογο
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)Κώστας Μεντής: Πόσο κάνει; [Μια ασπιρίνη]Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις;Κώστας Μεντής: Τι πόσο δίνω; Πόσο κάνει;Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις; Πες μια τιμή έκει χάμω, φίξ, να ξεμπερδεύουμε...Κώστας Μεντής: Ένα πενηνταράκι καλά είναι;Θανάσης Βέγγος: Όχι, πάρτη. Στη χαρίζω.Κώστας Μεντής: Πώς μου τη χαρίζεις;Θανάσης Βέγγος: Έτσι, στη χαρίζω βρε αδερφέ μου. Θα ξεφτιλιστούμε τώρα για ένα πενηνταράκι; Στην κερνάω εγώ! Αν θέλεις σε κερνάω και λίγο λάβδανο. Θέλεις;Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καλά!Θανάσης Βέγγος: Κάτσε να σου δώσω κι ένα σαπούνι, να πλένεσαι, να με θυμάσαι!Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καθόλου καλά μου φάινεται!
Κάνοντας κανείς λόγο για ατάκες, δεν μπορεί να ξεχάσει τους αδερφούς Μαρξ, που δε σταμάτησαν να κάνουν λογοπαίγνια και φάρσες ποτέ. Ιδού μερικές από τις ατάκες τους:
Groucho Marx
Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog, it's too dark to read.
Groucho Marx
From the moment I picked up your book until I laid it down, I was convulsed with laughter.
Some day I intend reading it.
Groucho Marx
I find television very educating.
Every time somebody turns on the set,
I go into the other room and read a book.
Groucho Marx
I never forget a face, but in your case I'll be glad to make an exception.
Groucho Marx
I sent the club a wire stating,
PLEASE ACCEPT MY RESIGNATION.
I DON'T WANT TO BELONG TO ANY CLUB
THAT WILL ACCEPT ME AS A MEMBER.
Groucho Marx
I've had a perfectly wonderful evening. But this wasn't it.
Groucho Marx
Those are my principles, and if you don't like them... well, I have others.
Groucho Marx
He may look like an idiot and talk like an idiot but don't let that fool you. He really is an idiot.
Groucho
If I hold you any closer I'll be in back of you!
Policeman: "A hermit eh? Then why's your table set for four?"
Groucho: "That's nothing. My alarm clock is set for eight."
Groucho: Do you follow me?
Margaret Dumont: Yes!
Groucho: Well, you better stop following me, or I'll have you arrested.
Groucho
I'll do anything you say. In fact I'll even stay. But I must be going.
Cab driver: Hey mister, $18.75
Groucho: 1875? That's what I thought. The 1940 models run much smoother.
Chico
"I'll teach you to kick me..."
"You don't need to teach me I already know how!"
Chico
Who are you going to believe, me or your own eyes?
Attorney: Chicolini, when were you born?
Chicolini: I don't remember. I was just a little baby.
Groucho
I could dance with you till the cows come home...But I would rather dance with the cows till you come home
Groucho
I can see you standing over a hot stove, but I can't see the stove
Groucho
I danced before Napoleon. No, Napoleon danced before me - in fact, he danced two hundred years before me.
Treasury Secretary: "Sir, you try my patience!"
Firefly: "Don't mind if I do. You must try mine sometime."
Groucho
Don't look now but there's one man too many in this room and i think it's you.
Μα η μεγαλύτερη προσφορά των κλισέ, είναι ότι κάνουν τις πρωτότυπες ατάκες πραγματικά ξεχωριστές. Παραθέτω λοιπόν κάποιες από τις καλύτερες του κινηματογράφου που μου έχουν κάνει εντύπωση.
1) Η τελευταία ατάκα της αγαπημένης μου ταινίας, Fight club.
Narrator - You met me at a very strange time in my life
2) Για όποιους έχουν δε την ταινία δε χρειάζονται σχόλια.
The Big Lebowski
Blond Treehorn Thug: [holding up a bowling ball] What the fuck is this? The Dude: Obviously you're not a golfer.
Jesus Quintana: Nobody fucks with the Jesus!
Maude Lebowski: Do you like sex, Mr. Lebowski? The Dude: 'Scuse me? Maude Lebowski: Sex. The physical act of love. Coitus. Do you like it? The Dude: I was talking about my rug. Maude Lebowski: You're not interested in sex? The Dude: You mean coitus?
3) Μία ταινία – 300 ατάκες.300.
Stelios: It is an honor to die at your side. King Leonidas: It is an honor to have lived at yours.
Persian: A thousand nations of the Persian empire descend upon you. Our arrows will blot out the sun! Stelios: Then we will fight in the shade.
Messenger: This is blasphemy! This is madness! King Leonidas: Madness...? THIS... IS... SPARTA! [Kicks the messenger down the well]
Xerxes: It isn't wise to stand against me, Leonidas. Imagine what horrible fate awaits my enemies when I would gladly kill any of my own men for victory. King Leonidas: And I would die for any one of mine
Spartan King Leonidas: Spartans! Ready your breakfast and eat hearty... For tonight, we dine in hell!
4) Oldboy
Dae-su Oh: Laugh and the world laughs with you. Weep and you weep alone.
Mr. Park: You see, they say that people shrivel up because they have an imagination. So, don't imagine anything, you'll become brave as hell
5) Down by law. Κλασική η πρώτη ατάκα από μια κλασική κάλτ ταινία.
Roberto: I scream. You scream. We all scream. For ice cream.
Bobbie: You always makin' big plans for tomorrow. You know why? Because you always fuckin' up today.
Bobbie: My mama used to say that America's the big melting pot. You bring it to a boil and all the scum rises to the top.
6) Evil dead II. Η επιτομή του κάλτ.
Annie: The first passage will allow the demon to manifest itself in the flesh. Ash: Why the hell would we want to do that?
Ash: [to his freshly sawn off possessed hand] Here's your new home. [Ash places a bucket and a bunch of books on it to trap the hand, the top book reads "A farewell to arms"]
7) Eternal Sunshine of the Spotless Mind.
Clementine: And in your little brain. You try to figure out, "Did she fuck someone tonight?" Joel: No, see Clem. I assume you fucked someone tonight. Isn’t that how you get people to like you?
8) Lost in translation. Η πιο πετυχημένη ατάκα στην ιστορία του κινηματογράφου. Όποιος έχει παιδιά με νιώθει.
Bob: It gets a whole lot more complicated when you have kids. Charlotte: It's scary. Bob: The most terrifying day of your life is the day the first one is born. Charlotte: Nobody ever tells you that. Bob: Your life, as you know it... is gone. Never to return. But they learn how to walk, and they learn how to talk... and you want to be with them. And they turn out to be the most delightful people you will ever meet in your life. Charlotte: That's nice.
9) The Truman show
Sylvia: Look at what you've done to him! Christof: I have given Truman the chance to lead a normal life. The world, the place you live in, is the sick place.
Truman Burbank: Somebody help me, I'm being spontaneous!
Truman: [to an unseen Christof] Who are you? Christof: [on a speaker] I am the Creator - of a television show that gives hope and joy and inspiration to millions. Truman: Then who am I? Christof: You're the star.
Christof: I know you better than you know yourself. Truman: You never had a camera in my head!
10) Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης.
Για να καταγράψει κάποιος τις αξιόλογες ατάκες της ταινίας, δεν έχει παρά να βρει το σενάριο σε ηλεκτρονική μορφή, να πληκτρολογήσει Ctrl+A, μετά Ctrl+C και τέλος Ctrl+V εκεί που θέλει.
Μεταφέρω λοιπόν για λόγους οικονομίας χώρου, μόνο έναν ενδεικτικό διάλογο
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)Κώστας Μεντής: Πόσο κάνει; [Μια ασπιρίνη]Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις;Κώστας Μεντής: Τι πόσο δίνω; Πόσο κάνει;Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις; Πες μια τιμή έκει χάμω, φίξ, να ξεμπερδεύουμε...Κώστας Μεντής: Ένα πενηνταράκι καλά είναι;Θανάσης Βέγγος: Όχι, πάρτη. Στη χαρίζω.Κώστας Μεντής: Πώς μου τη χαρίζεις;Θανάσης Βέγγος: Έτσι, στη χαρίζω βρε αδερφέ μου. Θα ξεφτιλιστούμε τώρα για ένα πενηνταράκι; Στην κερνάω εγώ! Αν θέλεις σε κερνάω και λίγο λάβδανο. Θέλεις;Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καλά!Θανάσης Βέγγος: Κάτσε να σου δώσω κι ένα σαπούνι, να πλένεσαι, να με θυμάσαι!Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καθόλου καλά μου φάινεται!
Κάνοντας κανείς λόγο για ατάκες, δεν μπορεί να ξεχάσει τους αδερφούς Μαρξ, που δε σταμάτησαν να κάνουν λογοπαίγνια και φάρσες ποτέ. Ιδού μερικές από τις ατάκες τους:
Groucho Marx
Outside of a dog, a book is man's best friend. Inside of a dog, it's too dark to read.
Groucho Marx
From the moment I picked up your book until I laid it down, I was convulsed with laughter.
Some day I intend reading it.
Groucho Marx
I find television very educating.
Every time somebody turns on the set,
I go into the other room and read a book.
Groucho Marx
I never forget a face, but in your case I'll be glad to make an exception.
Groucho Marx
I sent the club a wire stating,
PLEASE ACCEPT MY RESIGNATION.
I DON'T WANT TO BELONG TO ANY CLUB
THAT WILL ACCEPT ME AS A MEMBER.
Groucho Marx
I've had a perfectly wonderful evening. But this wasn't it.
Groucho Marx
Those are my principles, and if you don't like them... well, I have others.
Groucho Marx
He may look like an idiot and talk like an idiot but don't let that fool you. He really is an idiot.
Groucho
If I hold you any closer I'll be in back of you!
Policeman: "A hermit eh? Then why's your table set for four?"
Groucho: "That's nothing. My alarm clock is set for eight."
Groucho: Do you follow me?
Margaret Dumont: Yes!
Groucho: Well, you better stop following me, or I'll have you arrested.
Groucho
I'll do anything you say. In fact I'll even stay. But I must be going.
Cab driver: Hey mister, $18.75
Groucho: 1875? That's what I thought. The 1940 models run much smoother.
Chico
"I'll teach you to kick me..."
"You don't need to teach me I already know how!"
Chico
Who are you going to believe, me or your own eyes?
Attorney: Chicolini, when were you born?
Chicolini: I don't remember. I was just a little baby.
Groucho
I could dance with you till the cows come home...But I would rather dance with the cows till you come home
Groucho
I can see you standing over a hot stove, but I can't see the stove
Groucho
I danced before Napoleon. No, Napoleon danced before me - in fact, he danced two hundred years before me.
Treasury Secretary: "Sir, you try my patience!"
Firefly: "Don't mind if I do. You must try mine sometime."
Groucho
Don't look now but there's one man too many in this room and i think it's you.
Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008
Καλώς τα παιδιά...
Καλώς τα 3 - 0.
Ο τίτλος που έδωσα στο ιστολόγιο μου λέει τα πάντα (σχεδόν).
Είναι και ο τίτλος ενός πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου του Bill Bryson, που με πολύ απλό, εύληπτο τρόπο εξηγεί και μεταφέρει στο μέσο αναγνώστη, πληροφορίες για τα περισσότερα πράγματα που τον αφορούν, τα συζητά αλλά γνωρίζει γι' αυτά ελάχιστα. Μιλάει για πράγματα όπως η δημιουργία του σύμπαντος, το γονιδίωμα και δίνει πληροφορίες ακόμη και για την ιστορία των ανακαλύψεων της ανθρωπότητας, με τέτοια χιουμοριστική και εύθυμη ματιά, που ακόμα και οι μη μυημένοι σε εκλαϊκευτικά βιβλία των επιστημών, θα ευχαριστηθούν μέχρι και την τελευταία σελίδα.
Το μόνο κοινό στοιχείο μεταξύ εμού και του Βασίλη του Μπράισον, είναι ότι και αυτός προσπάθησε (τουλάχιστον στο εν λόγω βιβλίο) να μιλήσει για τα πάντα, όπως ακριβώς συνηθίζω να κάνω κι εγώ. Η μεγάλη διαφορά μας είναι ότι ο συγγραφέας, στην ομολογουμένως φιλότιμη προσπάθεια του, έγραψε για το κάθε θέμα ξεχωριστά, με πολύ απλό τρόπο, κάνοντας προφανώς εκτενή μελέτη ενώ εγώ καταφέρνω μονίμως να μιλάω για τα πάντα ταυτόχρονα, με έναν μοναδικά ακατάληπτο τρόπο, αναβαθμίζοντας την πελαγοδρομία σε Ολυμπιακό άθλημα και την απεραντολογία σε επιστήμη, χωρίς μάλιστα να χρειάζεται να γνωρίζω ούτε τα βασικά για το κυρίως θέμα.
Όπως φανερώνει η διεύθυνση του ιστολογίου αλλά και ο τίτλος αυτού του σχολίου, είμαι ποδοσφαιρόφιλος. Εκτός αυτού μου αρέσουν οι ταινίες κι ας μην έχω τη δυνατότητα να πηγαίνω πια στο σινεμά, η μουσική και πιο πολύ απ' όλα τα παιχνίδια, συμεριλαμβανομένου του pro, στο οποίο είμαι ισχυρότερος και από ότι είναι ο πασίγνωστος "πανίσχυρος μεγιστάνας των νίντζα". Η πιο απαιτητική και χρονοβόρα των ασχολειών μου είναι αυτή του πατέρα αλλά οι πολυάριθμοι λάτρεις του χόμπυ, θα σας διαβεβαιώσουν για τις συναρπαστικές, ανεπανάληπτες στιγμές που αυτό σου χαρίζει.
Καλώς με βρήκατε :)
Ο τίτλος που έδωσα στο ιστολόγιο μου λέει τα πάντα (σχεδόν).
Είναι και ο τίτλος ενός πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου του Bill Bryson, που με πολύ απλό, εύληπτο τρόπο εξηγεί και μεταφέρει στο μέσο αναγνώστη, πληροφορίες για τα περισσότερα πράγματα που τον αφορούν, τα συζητά αλλά γνωρίζει γι' αυτά ελάχιστα. Μιλάει για πράγματα όπως η δημιουργία του σύμπαντος, το γονιδίωμα και δίνει πληροφορίες ακόμη και για την ιστορία των ανακαλύψεων της ανθρωπότητας, με τέτοια χιουμοριστική και εύθυμη ματιά, που ακόμα και οι μη μυημένοι σε εκλαϊκευτικά βιβλία των επιστημών, θα ευχαριστηθούν μέχρι και την τελευταία σελίδα.
Το μόνο κοινό στοιχείο μεταξύ εμού και του Βασίλη του Μπράισον, είναι ότι και αυτός προσπάθησε (τουλάχιστον στο εν λόγω βιβλίο) να μιλήσει για τα πάντα, όπως ακριβώς συνηθίζω να κάνω κι εγώ. Η μεγάλη διαφορά μας είναι ότι ο συγγραφέας, στην ομολογουμένως φιλότιμη προσπάθεια του, έγραψε για το κάθε θέμα ξεχωριστά, με πολύ απλό τρόπο, κάνοντας προφανώς εκτενή μελέτη ενώ εγώ καταφέρνω μονίμως να μιλάω για τα πάντα ταυτόχρονα, με έναν μοναδικά ακατάληπτο τρόπο, αναβαθμίζοντας την πελαγοδρομία σε Ολυμπιακό άθλημα και την απεραντολογία σε επιστήμη, χωρίς μάλιστα να χρειάζεται να γνωρίζω ούτε τα βασικά για το κυρίως θέμα.
Όπως φανερώνει η διεύθυνση του ιστολογίου αλλά και ο τίτλος αυτού του σχολίου, είμαι ποδοσφαιρόφιλος. Εκτός αυτού μου αρέσουν οι ταινίες κι ας μην έχω τη δυνατότητα να πηγαίνω πια στο σινεμά, η μουσική και πιο πολύ απ' όλα τα παιχνίδια, συμεριλαμβανομένου του pro, στο οποίο είμαι ισχυρότερος και από ότι είναι ο πασίγνωστος "πανίσχυρος μεγιστάνας των νίντζα". Η πιο απαιτητική και χρονοβόρα των ασχολειών μου είναι αυτή του πατέρα αλλά οι πολυάριθμοι λάτρεις του χόμπυ, θα σας διαβεβαιώσουν για τις συναρπαστικές, ανεπανάληπτες στιγμές που αυτό σου χαρίζει.
Καλώς με βρήκατε :)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
